Με ποιό τρόπο ασκείται η καταλυτική επίδραση του κοινωνικού πάνω στο υποκείμενο της τοξικομανιακής εμπειρίας Πώς και πόσο δραματικά αποτυπώνονται τα χνάρια της Ιστορίας πάνω στη σπαραγμένη από αντιφάσεις ψυχική πραγματικότητα των τοξικομανών Μέσα από ποιές διαμεσοποιήσεις η Ιστορία του σύγχρονου ανθρώπου και του πολιτισμού του εκφράζεται στην προσωπική, δραματική ιστορία του τοξικομανούς, ναρκοθετώντας χωρίς έλεος όλο το οικοδόμημα της σύγχρονης προόδου Ό,τι αποκαλούμε πρόοδο, έλεγε ο Walter Bemjamin είναι εκείνη η τρομερή θύελλα που ωθεί ασταμάτητα προς το μέλλον, την ίδια στιγμή που τα ερείπια συσσωρεύονται μέχρι τον ουρανό. Ανάμεσα σ` αυτά τα ερείπια βρίσκονται και οι τοξικομανείς, άνθρωποι-σκιές, παρουσίες-απουσίες, ζωντανοί-νεκροί. Αυτοεξόριστοι από τον εαυτό τους και την ιστορία αντιπροσωπεύουν την ήττα, τη χρεοκοπία του κοινωνικού υποκειμένου μέσα σε όρους ιστορικής παρακμής. Γαιτί, όμως, πήραν αυτό το δρόμο Ήταν μόνο οι περιστάσεις, τα γεγονότα, τραυματικής και άλλης φύσης, που τους ώθησαν ή υπήρχε και κάτι άλλο
Πού θα πρέπει να αναζητήσει κανείς τη λύση του αινίγματος της τοξικομανίας Στην εποχή μας, τα ναρκωτικά, όλες δηλαδή οι ψυχότροποι ουσίες που μπορούν να γίνουν αντικείμενο τοξικομανιακής χρήσης, έρχονται να καλύψουν θεμελιακά ελλείμματα στον ψυχισμό του ανθρώπου. Παίρνουν τη θέση μιας αινιγματικής απουσίας, της απουσίας του ΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ ΦΕΡΕΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ