Η ευρύτατη μάθηση του Ανατόλ Φρανς, η επίδοσή του σε αναδιφήσειςπαλιών βιβλίων και εκδόσεων, στολίζουν με ιδιαίτερη χάρη την αφήγησή του. Με ένα ανέκδοτο, με ολιγόστιχη περιγραφή ενός ιστορικού περιστατικού, μας ζωντανεύει εποχές και πρόσωπα της γαλλικής και της αρχαίας ιστορίας, με ενάργεια αξιοθαύμαστη.
Κάθε έργο του Ανατόλ Φρανς, ως την τελευταία του λεπτομέρεια, είναι φροντισμένο, ντοκουμενταρισμένο, μόνο που οι παρενθέσεις αυτές του ιστοριοδίφη σερβίρονται με τόση τέχνη, ώστε να μην παρέχουν καθόλου την εντύπωση σχολαστικού φόρτου. Συνηθισμένο είναι στα στα μυθιστορήματά του, ο φρανς, με το πρόσωπο ενός ήρωά του, πρώτου ή δευτέρου πλάνου, να παίρνει αφορμή από ένα περιστατικό, μια φράση, για να θυμηθεί και να μας πει όσα χαρακτηριστικά και γουστόζα, μα αξιόλογα, έχει συλλέξει από πλατιά διαβασματά του. Τέτοια χάρη έχει ιδίως «Το ψητοπωλείο της βασίλισσας Πεντώκ», όπου ο αβάς Ιερώνυμος Κουανιάρ βρίσκει πάντα ευκαιρία να πει, με νοστιμιά και πνεύμα, όσα περίεργα και σημαντικά ετρύγησε σε άγνωστες,, για τον πολύ κόσμο, βιβλιοθήκες.