...Μετά, η άνανδρη επίθεση της Ιταλίας στα σύνορά μας στην Ήπειρο, είχε αποφασιστική επίδραση εναντίον του διχασμού. Ύστερα, η κατοχή της χώρας που επηκολούθησε, με τις απάνθρωπες συνθήκες της πείνας του έτους 1941, συνέβαλε σημαντικά στη δημιουργία πνεύματος ενότητος και αγνοήσεως των παλαιών διαφορών.
Η ενότης όμως αυτή διαταράχτηκε βαθμιαίως και μεθοδικά από το έτος 1942, ο προαιώνιος δαίμων της πατρίδας μας ο φανατικός διχασμός καραδοκούσε. Η αντικειμενική θεώρηση της Ιστορίας θα κατονομάσει τους υπευθύνους της δημιουργίας του θανάσιμου αυτού φανατισμού.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η Νεολαία μας εμφορούμενη από τον διακαή πόθο της για την Ελευθερία, χωρίς να το υποψιάζεται παρασύρθηκε στην δίνη ενός καταστρεπτικού φανατισμού.
Οι νέοι μας με ενθουσιασμό πρόθυμα, συμμετείχαν στην εθνική αντίσταση εναντίον των κατακτητών θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή τους, παρακινούμενοι μόνον από τον άδολο Πατριωτισμό τους προς απελευθέρωση της υπόδουλης πατρίδας μας.
Πάντως υπάρχουν αποδείξεις ότι οι ξένες δυνάμεις ενίσχυσαν και ενεθάρρυναν παντιοτρόπως έμμεσα ή άμεσα τις άφρονες φιλοδοξίες καταλύσεως του έννομου Κράτους, εναντίον των συμφερόντων της χώρας μας, με αποτέλεσμα να αγνοηθούν πλήρως από τους συμμάχους οι σκληροί αγώνες και οι μεγάλες θυσίες του λαού μας κατά την Γερμανικήν, Ιταλικήν και Βουλγαρικήν κατοχήν, ως μίας από τις νικήτριες χώρες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Η εμπειρία μου ως μελλοθανάτου στα χέρια των γερμανών κατακτητών επηρέασε σημαντικά την μετέπειτα ζωή μου. Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσω να διατυπώσω ένα σύντομο Ιστορικό των γεγονότων της ζωής μου, από την παιδική μου ηλικία μέχρι το έτος 1951 που τελείωσα στην Αθήνα το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ως Μεταλλειολόγος Μηχανικός.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]