Ο εκκεντρικός αυτός νεαρός αυτοκράτορας με το χλωμό πρόσωπο και τα ασύμμετρα σωματικά χαρακτηριστικά, που λουζόταν μέσα σε αρώματα και παρασκεύαζε εδέσματα από χρυσάφι, που φορούσε τον θώρακα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μεταξωτές γυναικείες ρόμπες και γοβάκια ήταν δυστυχώς διανοητικά άρρωστος. Τάκιτος, Σενέκας, Σουητώνιος και Δίων Κάσσιος μιλούν καθαρά για τη διανοητική του ταραχή. Ο Σουητώνιος μάλιστα προσθέτει πως στα παιδικά του χρόνια ήταν επιληπτικός (Cal. 50). Όσο κι αν οι γνώμες των ιστορικών σήμερα ποικίλλουν, γεγονός παραμένει πως τον Οκτώβριο του 37 μ.Χ. υπέστη έναν βαρύ νευρικό κλονισμό που άφησε πάνω του σαφή και ανεξίτηλα τα ίχνη της πνευματικής του ανισορροπίας στη διάρκεια της, ευτυχώς, βραχύχρονης εξουσίας του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]