Οι δύο τόμοι των Αντικριτικών, και ο προηγηθείς των Κριτικών, διαβάζονται όπως και οι θεατρικές κριτικές του Keneth Tynan, ή, τα, πριν και μετά την Βαβέλ, κείμενα του George Steiner, ως αυτοτελείς δημιουργίες. Τέρπουν άμα και διδάσκουν, χωρίς να το επιδιώκουν με το ανεπανάληπτο, τακοπουλικόν «μεταροΐδιον» χιούμορ και πνεύμα τους. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]