Αθήνα 1977, σελ. 180
Το Δραματικό τέλος ενός Σταυραετού. Η εντολη του Ζαχαριαδη προς ολες τις κομματικες οργανωσεις ηταν ρητή: Ουτε ψωμι, ουτε νερο, ουτε αλατι στον Αρη. Ο δημοσιογραφος Ριζος Μπόκοτας, πατερας της κυριας Μπόκοτα της ΕΡΤ, σε βιβλιο του ειχε αποκαλυψει οτι η κομματικη οργανωση στα Τρικαλα απερριπτε συνεχως καθημερινα διαβηματα στρατιωτων ταγματος εθνοφρουρας που εδρευε στην πολη να προσχωρησουν ομαδικως στον Αρη &ndash συμφωνα με τον Ρίζο Μπόκοτα, υπερ της προσχωρησης στον ,πολεμαρχο ττου ανταρτικου ηταν το 90% των στρατιωτων του ταγματος. Την ημερα που ο Αρης εφυγε απο τη ζωη (16/6/45) ο &ldquoΡιζοσπαστης&rdquo ειχε οκταστηλο αρθρο του Ζαχαριαδη, ο οποιος δηλωσία τον ανεβαζε και τον κατεβαζε και συμφωνα με μια πληροφορια, που δεν ειναι, φυσικα, δυνατον να επιβεβαιωθει, ο Αρης μολις εμαθε για το επαισχυντο αρθρο του Ζαχαριαδη απασφαλισε μια χειροβομβιδα και εθεσε τερμα στη ζωη του &ndash τον Κολοκοτρωνη τον κρατησαν στη ζωη οι δικαστες Τσερτσετης και Πολυζωιδης, τον Αρη τον εξοντωσαν οι συντροφοί του με επικεφαλης τον Ζαχαριαδη, γιατι δεν μπορεσαν ποτε (οπως, αλλωστε, και η σημερινη ηγεσια του ΚΚΕ) να αντεξουν την πρωτιά του στη δημιουργια του Εθνικου Απελευθερωτικου Στρατου Ελλαδος, του ΕΛΑΣ, ενω δεν δοθηκαν ποτέ εξηγησεις για το πως κατορθωσε ο Ζαχαριαδης να βγει οχι απλα ζωντανος αλλα και αλωβητος απο το Νταχαου, θεμα που συζητουσαν παντοτε με ενταση οι ανταρτες που οι Σοβιετικοι τους ειχαν εγκαταστησει στην Τασκενδη.
