Τη στιγμή που η Στεφανία ετοιμαζόταν να πάρει μόνη της τη μεγάλη στροφή στο δρόμο της ζωής, κάτι συνέβη και ξανάκλεισε το μάτι στον έρωτα. Η μοίρα έφερε τον Οδυσσέα ξανά μπροστά της. Εκείνη τον αγάπησε ολοκληρωτικά. . . Κι εκείνος έτσι της είπε. Σχεδόν άγγιζαν το τέλειο. Η ζωή, έστω και τώρα, φάνηκε ότι ξεπλήρωνε το χρέος της στη Στεφανία. Όμως μόνο η δική της επιθυμία δεν ήταν αρκετή. Η αγάπη θέλει δύο σώματα, δύο πνεύματα, δύο ψυχές και. . . πολλή τόλμη. Η Στεφανία προχώρησε αποδεικνύοντας στον εαυτό της πως είναι δυνατή. Εκείνος. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]