Βλέποντας τον τίτλο θα αναρωτηθείτε: `Ποια είναι η μουσική του αέρα; Δεν την έχω ακούσει πουθενά!` Για σκεφτείτε το λίγο. Είμαι τώρα δίπλα σας, μπροστά σας και δεν με βλέπετε. Πάρτε μια βαθιά ανάσα. Το καταλάβατε ότι τρύπωσα, μέσα στα ρουθούνια σας; Είμαι μέσα σ` ένα μπαλόνι, με βλέπετε; Όταν όμως βρω μια τρυπίτσα, θα βγω κάνοντας ένα μικρό σφύριγμα. Μ` έχετε δει να φυσάω μαλακά τα κύματα της θάλασσας και να σας δροσίζω; Όχι. Εγώ είμαι πάλι. Αυτός ο ήχος δεν είναι μουσική; Όσο όμως και να ψάξετε, όταν στο δάσος τα δέντρα και τα φύλλα τους κουνιούνται δεξιά και αριστερά, νομίζετε ότι θα με βρείτε; Περνάω ανάμεσά τους, φεύγω και χαίρομαι, γιατί κι αυτό είναι μουσική. Αυτός είμαι λοιπόν! Αυτός που μπαίνει στους σωλήνες πνευστών, αυτός που σας κάνει ν` ακούτε τον μαλακό παλμό των χορδών και τους ξερούς και δυνατούς χτύπους των κρουστών. Κάθε μουσικό όργανο με χρειάζεται, όπως έχει και την ανάγκη να βρεθεί ένας μουσικός για να παίξει τις, νότες που πρέπει για ν` ακούσετε μια οποιασδήποτε μελωδία. Εγώ και τα αυτιά σας είμαστε πρώτοι φίλοι!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]