...Τον περισσότερο καιρό πίνοντας και κουτσοπίνοντας άκουγα ?ε δέκα αυτιά αυτές τις ιστορίες που, είτε γνήσιες είτε πλαστές, είχαν ένα ενδιαφέρον για ?ένα, που ζητούσα να ξεφύγω από τη δική ?ου ιστορία. Μία ?όνο προϋπόθεση έθετα: αυτός που τις έλεγε να ξέρει να τις αφηγείται, να σε ?εταφέρει αλλού και να σου εξάπτει τη φαντασία. Τότε ?ε έκαναν να θέλω να πω κι εγώ ?ια ιστορία. Μα εγώ, βλέπεις, προτι?ώ να τις γράφω...

Ένα ?υθιστόρη?α για την απώλεια. Την απώλεια όχι ?όνο ενός ανθρώπου, αλλά και την απουσία που αυτή συνεπάγετ. Μια αφήγηση ανά?εσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγ?ατικότητα. Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού.
Να είναι τάχα αυτός ο θησαυρός του χρόνου